Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Θα ανατέλλω


Αφήστε τους να νομίζουν...
Εμείς πάντα θα ανατέλλουμε.





6 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Μια πρωινή βολτίτσα στην γειτονιά πριν αρχίσει η δουλειά και μου έφτιαξες την διάθεση!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ωραία τα έγραψε ο Αγγελάκας και ακόμα πιο ωραία μας τα είπαν οι Τρύπες.. Τι γίνεται όμως αν όντως σου τα έχει πάρει όλα ο άλλος; Και αν όντως δεν τα έχει πάρει και εσύ καταφέρεις να σηκωθείς και να ανατείλεις και να "καταστρέφεις με τραγούδια της ψυχής του το μπουρδέλο", νομίζεις ότι κέρδισες; Από την στιγμή που ακόμα και έτσι το μόνο που σε νοιάζει είναι να καταστρέψεις τον άλλον, πάει να πει ότι ακόμα είσαι εκεί κολλημένος χωρίς καμία ηλιαχτίδα του ήλιου να φαίνεται στον ορίζοντά σου. Στην ανατολή είναι αυτό που λένε και σε μια υπέροχη διασκευή οι Muse "It's a new dawn. It's a new day. It's a new life." και φυσικά μιλάω για το Feeling good. Βεβαια δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις αν θα ερθει αυτή η ανατολή, γιατί αν όντως σε έχει καταστρέψει και αδειάσει ο αλλος... Τοτε πραγματικά το μόνο που σου απομένει είναι να ελπίζεις πως ή ίσως καταφέρεις να σηκωθείς ξανά στα πόδια σου ή απλά θα κοιτάς την ζωή σου από ενα τρίτο ματι και θα είσαι ο κύριος αμέτοχος παρατηρητής της.
    Συγγνώμη αν κούρασα με την σκέψη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχουν ωραία δομή οι στίχοι...αλλά πάντα υπάρχει αυτό το "κάτι" που μας "κρατάει" πίσω.
    Και η προσπάθεια πολλές φορές της μόνιμης "ανατολής" μπορεί και να μη φέρνει το "χρώμα" που εμείς έχουμε ανάγκη.
    Αισιοδοξούμε όμως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δίκιο έχεις, όμως πως μπορείς να προσπαθήσεις να έρθει η ανατολή; Η ανατολή έρχεται και φεύγει πάντα μόνη αφήνοντας στο πέρασμά της άλλες φορές χρώματα και άλλες φορές συντρίμμια. Αν φεύγοντας σου έχει αφήσει συντρίμμια τότε μόνο όταν νιώσεις εσύ έτοιμος (χωρίς μάταιες προσπάθειες) θα την ξαναδείς άσχετα αν αυτή κάθε μέρα θα προσπαθεί να σου υπενθυμίζει την παρουσία της.
    Όσο για τη αισιοδοξία... Χαίρομαι πραγματικά τους ανθρώπους που μπορούν και την έχουν. Απλά είναι και αυτή ύπουλη όπως και η ελπίδα, μπορεί μέσα σε λίγα λεπτά να σου γκρεμίσει όλο σου τον κόσμο χωρίς καμία προειδοποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εδώ συνήθως βάζω μόνο τραγούδια ανάλογα τις διαθέσεις μου. Δεν το γνωρίζουν πολλοί αυτό το blog κι ούτε έχω ιδιαίτερα σχόλια. Όμως βλέπω ότι το συγκεκριμένο άσμα είχε!
    Προσωπικά βλέπω τους στίχους ως προπομπό για μια επερχόμενη και ουσιαστική αναγέννηση. Ένα στάδιο προετοιμασίας δηλαδή, εκεί που σου έχουν το κεφάλι μέσα και σου κλείνουν τον αέρα κι από το καλαμάκι που έχεις για να αναπνεύσεις.
    Είναι το πείσμα του να θέλεις να σηκωθείς περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, του να μην κουράζεσαι να προσπαθείς να πάρεις τη ζωή σου πίσω. Να "ενοχλείς" με τις ανατολές σου...
    Δεν θεωρώ ότι πας να καταστρέψεις κάποιον... Πιστεύω όμως ακράδαντα ότι πρέπει να υπερασπιζόμαστε τη ζωή μας, τα θέλω μας, τα πιστεύω μας γενικότερα, ειδικά όταν πάνε να μας εξαθλιώσουν.
    Όταν το ανάρτησα σκεφτόμουν περισσότερο τις πολιτικο-οικονομικές καταστάσεις που βαράνε τους πολίτες αλύπητα... Σκεφτόμουν ότι μέχρι να αλλάξουμε όλα αυτά τα δυσάρεστα που συμβαίνουν, πρέπει να μην ξεχνάμε να ανατέλλουμε.
    Αυτά!
    Ευχαριστώ για τα σχόλιά σας! Πολύ ενδιαφέροντα όλα, πραγματικά...

    Επιτρέψτε μου όμως να δώσω ένα μεγάλο φιλί στο Ερπεράκι που ελπίζω να είναι καλά και να μην έχει μεγάλες στεναχώριες στο κεφάλι του. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή