Όπως θες

Συγχώρα και τη γνώμη μου, άκου καλά και σώνει μου

Θα κάψει η φλόγα τα φτερά της ομορφιάς παγώνι μου
Αν τη σκια ζηλεύεις που έχει 8 ζωές
Και φτάνει στο κεφάλι μου ίσαμε 10 οργιές

Αχνίζει η στάχτη, το πικρό μου το στόμα
Τόσα χρόνια σου πήρε, δε μ' έχεις μάθει ακόμα

Απ' το 'να στ' άλλο λημέρι με το σταυρό σου στο χέρι

Αθώο περιστέρι ποιος στ' αλήθεια να ξέρει
Τρέμεις μη παραπέσει λάθος πράξη και λέξη
Και δε σπέρνεις ποτέ σου μήπως τάχα δε βρέξει

Ζηλεύεις το φως που ποτέ δε ρωτάει
Αυθαίρετα σ' αγγίζει και τον ίσκιο σου μετράει

Θέλεις πάση θυσία κάτι μεγάλο να γίνεις
Κλέβεις ανάσες και σε βάζο τις κλείνεις
Συμπεθεριάζεις με τη μοίρα, τρώς και κουφέτα

Το μυαλό σου το ρηχό βυθομετράω με φουρκέτα

Τα όνειρά σου υφαίνει μια αράχνη πρωτάρα

Τα κλεμμένα σου βάζεις σα μυρμήγκι στη μπάντα
Όλο λόγια - λόγια λες, κι όλο τίποτα δε λες

Στάσου μακριά από μένα, πήγαινε όπου θες, όπως θες.